Zwalczanie pluskiew

Jeżeli w dobrze utrzymanym mieszkaniu zauważyliśmy pluskwy, należy określić źródło z którego mogą do nas migrować, aby dobrać właściwą metodę postępowania.

Należy dokładnie sprawdzić zakres i stopień porażenia, gdyż metoda zwalczania będzie zależeć od tego, czy występowanie pluskiew jest już trwałe i powszechne w całym obiekcie czyli w wielu mieszkaniach z nami sąsiadujących, czy lokalne tylko w naszych pomieszczeniach.

Zabiegi zwalczania muszą być dokładne i wykonywane wszędzie tam gdzie zauważono pluskwy lub ich ślady. Aby działania były skuteczne nie można pominąć żadnego pomieszczenia gdzie mogą gnieździć się pluskwy.  W przypadku gdy porażenie nastąpiło z gniazd ptasich, będzie konieczne zwalczanie pluskiew w gniazdach i pozbycie się ptaków z obiektu.

Zobacz wszystkie produkty do zwalczania pluskiew.

a) Zabiegi higieniczne

Wysoka higiena i czystość w obiekcie zapewnia możliwość szybkiej identyfikacji obecności pluskiew. Łatwo zostaną zauważone pierwsze owady, co ułatwi ich eliminację. Pluskwy mogą się rozmnażać tylko, jeśli są tolerowane. Jeśli jest podejrzenie ich obecności należy przeprowadzić dokładną inspekcję łóżek, materacy, szczególnie wzdłuż szwów, ram łóżka, poduszek foteli tapicerowanych itp. W celu dokładnego sprawdzenia można zastosować aerozol zawierający związki pyretroidowe. Należy opryskać podejrzane miejsca - owady zostaną wypędzone ze swoich kryjówek. Można też wystawić pułapki do wychwytywania pluskiew – skutecznie wskażą nam czy mamy problem z pluskwami.

Również obecność plamek kału lub jaj świadczy o ich żerowaniu w obiekcie. Porażona pościel musi być wyprana lub spalona a wszelkie okrycia w pokoju dokładnie wyczyszczone. Szczególną uwagę przy sprzątaniu należy zwrócić  na kurz i pył, włosy z dywanów, śmieci ze szczelin i zakamarków, szwy tkanin, guziki na materacach itp.

Kratki wentylacyjne powinno się okleić gęstą siatką, którą trzeba regularnie czyścić, aby nie doszło do zatkania otworu.

b) Zwalczanie środkami na pluskwy (owadobójczymi)

Dla zlikwidowania populacji pluskiew konieczny będzie dokładny zabieg  wykonany odpowiednim preparatem na pluskwy (np. GETOX Ultra). Potraktować trzeba wszystkie podejrzane miejsca: meble tapicerowane, dywany, łóżka, ściany, kanały wentylacyjne i inne meble i urządzenia znajdujące się w zaatakowanym przez pluskwy pomieszczeniu. Można zastosować zarówno preparaty do oprysku jak i do opylania. W niektórych przypadkach można najpierw wystawić pułapki na pluskwy. Pomoże nam to w określeniu liczebności tych nieprzyjemnych owadów a w przypadku niedużej ilości pluskiew będzie jedną z metod zwalczania. Odpowiednią metodą będzie oprysk wszystkich powierzchni na których mogą się znajdować pluskwy,  W celu zwiększenia skuteczności naszych działań niektóre powierzchnie możemy opylić środkiem pylistym i pozwolić mu poleżeć przez jakiś czas na tych powierzchniach. Nie powinniśmy ich wtedy użytkować. Preparaty pyliste są również jedynym rozwiązaniem do zastosowania w gniazdkach i urządzeniach elektrycznych a tam chętnie chowają się pluskwy. Jeżeli chcemy wypłoszyć pluskwy z ich miejsc ukrycia możemy zastosować preparaty na pluskwy w areozolu. Wypłoszą one owady na wcześniej opryskane bądź opylone powierzchnie a także same zwalczą te ukryte pluskwy. Zwalczanie pluskiew jest trudnym i długotrwałym zabiegiem, wymaga cierpliwości i dokładności działania.

Biologia i rozwój pluskiew

Rząd: Hemiptera (pluskwiaki)

Owady tego rzędu mają zwykle dwie pary skrzydeł; narządy gębowe kłująco-ssące tworzące kłujkę, lub rostrum, zwykle umieszczoną pod ciałem. Metamorfoza zwykle nie całkowita ze stadiami: jajo, larwa, i owad dorosły

Każdy dom może być zasiedlony przez pluskwy a porażenie na ogół związane jest z niskim poziomem higieny. Dlatego pluskwy kojarzone są z warunkami przeludnienia, biedy i braku higieny. Jednakże wcale takim nie jest. Pluskwy, ze względu na łatwość migracji z człowiekiem  spotykane są w w najdroższych hotelach, w super czystych warunkach. 

Dorosłe pluskwy jak i nimfy żyją przez większość czasu kryjąc się w szczelinach a wychodząc nocą. Zwykle zaraz o zmroku żerują wysysając krew swoich żywicieli. Ich kryjówki są w pobliżu śpiących gospodarzy: w ramach łóżek i w materacach, w meblach, za boazerią, pod tapetami, w gniazdach elektrycznych, wszędzie gdzie jest ciemno w czasie dnia dla tych nocnych stworzeń.

Porażenia przez pluskwy mają miejsce zwłaszcza tam, gdzie jest dużo ludzi np. w hotelach, ośrodkach wczasowych, akademikach, bursach ale także w środkach komunikacji publicznej a teraz coraz częściej w naszych domach.

W klimacie umiarkowanym najliczniej występują wczesną jesienią. Wtedy występują wszystkie stadia. Z nastaniem chłodniejszych dni ich aktywność spada, przestają składać jaja i zwalnia się rozwój stadiów nimfalnych.

Rodzina: Cimicidae -pluskwowate

Owady spłaszczone, owalne z bardzo krótkimi nieczynnymi przednimi skrzydłami; tylnych skrzydeł brak. Aparat gębowy rostrum leży w centralnej rynience; stopy 3-członowe. Są to owady wyłącznie wysysające krew.

Charakterystyczne gatunki i gospodarz/siedlisko:

Pluskwa domowa (Cimex lectularius )

Dorosłe długości 5 mm, koloru czerwono-brązowego, po najedzeniu stają się purpurowe; czułki dobrze rozwinięte cztero członowe. Wyraźne, czarne, oczy pojedyncze. Stopy z pazurkami, mogą się wspinać po chropowatych powierzchniach (np. po ścianach).

Gospodarz/siedlisko:

Podstawowym gospodarzem jest człowiek, jednak może pasożytować także na stałotermicznych zwierzętach. Znajdowana w siedliskach człowieka na całym świecie.

Cykl rozwojowy

Po wylęgu dorosła pluskwa składa po 2-3 jaja dziennie do końca swojego życia. Jaja pluskwy domowej są lekko zagięte, o wymiarach 0,8 - 1,3 na 0,4 -0,6 mm, przyklejane są do podłoża, często w dużych ilościach. Jaja są matowe, perłowo-białe a po wylęgu osłonki są opalizujące i przeźroczyste. Płodność wynosi 150 do 345 jaj.

Wylęgłe z jaj nimfy mają długość nieco ponad 1 mm i jak wszystkie kolejne stadia są podobne do dorosłych, różnią się tylko kolorem i wielkością. Młode nimfy mają bardziej bursztynowy kolor, w porównaniu do ciemno brązowych dorosłych. Kolejne nimfy różnić się mogą wielkością, w zależności od warunków pokarmowych nawet 6-krotnie, jednak długość średnia nimfy I stadium to 1,3 mm; II 2,0 mm; III 3,0 mm; IV 3,7 mm i V 5,0 mm. Z ostatnim linieniem pojawiają się szczątkowe skrzydła.

Szybkość rozwoju od jaja do dorosłego i długość życia zależy bardzo od temperatury i warunków pokarmowych. Przy częstym żerowaniu i przy normalnej temperaturze pokojowej (ok.18-¬20°C) dorosłe żyją 9-18 miesięcy, rozwój jaja trwa 10-20 dni a całkowity cykl rozwojowy 9-18 tygodni.

Na ogół nimfy żerują co 10 dni, a dorosłe co tydzień. Wszystkie stadia mogą głodować przez długie okresy. W chłodnych warunkach (13ºC) mogą głodować nawet przez rok.

W nieogrzewanych pokojach, gdzie temperatura zimą spada poniżej 13ºC owady wstrzymują składanie jaj, linienie nimf i żerowanie a liczebność spada, gdyż jaja i młode nimfy giną. W takich warunkach występuje tylko jedno pokolenie w roku. Jeśli temperatury nie spadają tak drastycznie, rozmnażanie może zachodzić przez cały rok, mogą rozwijać się dwa pokolenia.

Zimują u pluskiew domowych głównie dorosłe, gdyż jaja i nimfy są bardziej wrażliwe na niskie temperatury i giną w czasie zimy, o ile nie zimują w ogrzewanych pomieszczeniach.

Ponieważ pluskwy domowe nie mogą latać, więc samodzielnie trudno im migrować i zasiedlać nowe miejsca. Bardzo łatwo roznoszone są z odzieżą, z meblami, książkami i innymi przedmiotami. W ramach jednego obiektu aktywnie wędrują np. przez kanały wentylacyjne. Mogą przeżywać szereg miesięcy bez pożywienia, ułatwia im to przeżycie i rozprzestrzenienie się po całym świecie.

Inne krew ssące pluskwy

Pluskwy wysysające krew, podobne z wyglądu do pluskwy domowej można znaleźć w gniazdach ptaków i środowiskach nietoperzy. Niekiedy pluskwy te mogą zasiedlać domy i atakować ludzi.

Pluskwa gołębia (Cimex columbarius )

Bardzo podobna wielkością i wyglądem do pluskwy domowej; można ją odróżnić mierząc stosunek szerokości głowy do długości trzeciego członu czułków, który zwykle wynosi mniej niż 1,6 ( u pluskwy domowej więcej niż 1,7).

Gospodarz/siedlisko:

Podstawowymi gospodarzami są ptaki. Owady głównie znajdowane są w gniazdach szpaków, gołębi i w kurnikach. Mogą atakować człowieka.

Pluskwa jaskółcza (Oeciacus hirundinis)

Podobna z wyglądu do pluskwy domowej ale mniejsza i silniej owłosiona. Ponadto różni się od innych gatunków tym, że jej boki przedtułowia są mniej wklęsłe, Szerokość głowy ponad dwa razy większa od  długości trzeciego członu czułków.

Gospodarz/siedlisko:

Główni gospodarze to ptaki, często znajdowana w gniazdach jaskółek. Może atakować człowieka.

Pluskwy ptasie znajduje się w gniazdach ich gospodarzy. Mają podobny cykl rozwojowy do pluskwy domowej. Rzadkie przypadki atakowania ludzi następują wtedy, gdy gniazda np. jaskółcze znajdują się blisko lub w pomieszczeniach mieszkalnych. Gniazda umieszczane na poddaszach lub okapach są źródłem takich porażeń.

Znaczenie sanitarno -epidemiologiczne

Pluskwy domowe nie są uważane za owady przenoszące choroby, lecz wysysanie krwi drażni ludzi, powoduje bezsenność, apatię lub nerwowość, zwłaszcza u dzieci. U dzieci atakowanych przez pluskwy stwierdzono niedobór żelaza. Ukłucie pluskwy powoduje twarde, białawe nabrzmienia, które różnią się od tych powodowanych przez pchły, które są czerwonawe i obwiedzione zaczerwienieniem. Ludzie różnie reagują na ukłucia, a u niektórych nawet brak jest reakcji

Ważniejsze jest nieprzyjemne wrażenie, z którym wiąże się obecność pluskiew w domu. Ich kał w formie charakterystycznych plamek, wydzielina cuchnących gruczołów o charakterystycznym migdałowym zapachu dają nieprzyjemne odczucia.

Należy dodać, że w dzisiejszych domach liczne czynniki ułatwiają przeżywanie populacji pluskiew. Nowoczesne techniki budowlane, systemy wentylacyjne, sufity podwieszane itp. umożliwiają przenikanie pluskiew do sąsiednich pomieszczeń. Centralne ogrzewanie umożliwia ich żerowanie i rozmnażanie przez całą zimę, a sprzedaż używanych mebli na targach i w komisach ułatwia ich rozprzestrzenienie.

Autor: APP